8 Σεπ 2008

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΓΓΥΤΑΤΟΝ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ...

Εἶδα χθὲς  στὴν ΕΤ3 «τὸ σύμπαν ποὺ ἀγάπησα». Μεταξὺ ἄλλων, ἄκουσα πώς, ἐὰν τώρα ξεκινήση ἕνα διαστημόπλοιον, ἀπὸ τὴν γῆν, γιὰ τὸ πλησιέστερον ἄστρον, θὰ χρειαστῆ 120.000 χρόνια περίπου μέχρι νὰ φθάση.

Μιὰ ὑπόθεση λοιπὸν ποὺ ἐτέθη, ἦταν ὅτι γίνεται νὰ κατασκευαστῆ ἕνα διαστημόπλοιον, μεγάλον τόσο, ὥστε νὰ ἐμπεριέχη ἀτμόσφαιραν, βουνά, ποτάμια, λίμνες, χῶμα, δάση, κλπ, ὥστε νὰ ἔχη συνθῆκες ἀνάλογες μὲ τῆς γῆς. Μέσα σ’ αὐτό, θὰ μεγαλώνουν γενιὲς καὶ γενιὲς ἀποίκων, ὥστε μετὰ ἀπὸ χιλλιάδες χρόνια, νὰ μπορέσει νὰ μεταφέρει τὴν ζωὴν τῆς γῆς, σὲ ἄλλον, κατάλληλον πλανήτην. Ἂν σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι ὁ Νεάντερνταλ, ἐμφανίστηκε πρὶν ἀπὸ 135.000 χρόνια, ἐνῶ ὁ χόμο σάπιενς ὑπάρχει μόλις 35.000 χρόνια, σκεφτῆτε, τί μπουμπούκια θὰ φτάσουν στὰ πέριξ τοῦ ἐγγυτάτου τοῦ Κενταύρου!