10 Δεκ 2008

Ἀπολείπει ὁ Θεός τό κίνημα...

   Ἀδέρφια κράτει! Ναί, εἶναι μιὰ «κυβέρνηση» χειρότερη ἀπ’ ὅτι θὰ μπορούσαμε νὰ φανταστοῦμε. Εἶναι ληστές, δολοφόνοι, ἀπατεῶνες, χαραμοφάηδες, θρασεῖς καὶ δὲν τρέφουμε αὐταπάτες ὅτι μποροῦν νὰ ἀλλάξουν. Νὰ μὴν ξεχνᾶμε ὅμως, ὅτι εἶναι διορισμένοι, καὶ ἁπλὰ κάνουν τὴ δουλειά τους. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἄλλοθι, ἀλλὰ δὲν σᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι κινοῦνται, σὰν νὰ θέλουν οἱ ἴδιοι νὰ γίνουν ἔκτροπα; Τὶς μέρες δέρνουν τοὺς μαθητὲς ἀλύπητα ἐπειδὴ βήχουν καὶ τὰ βράδυα ἀφήνουν τοὺς μπάχαλους νὰ χέζουν στὰ σπίτια καὶ τὰ μαγαζιά μας δῆθεν γιὰ νὰ μὴν ὀξυνθοῦν τὰ πνεύματα.

    Ὄχι, δὲν εἶναι ἄχρηστοι πολιτικοί. Εἶναι χρήσιμοι στὰ ἀφεντικά τους καὶ βλαβεροὶ σέ μας. Αὐτοὶ ποὺ σπάσανε τὰ μαγαζιὰ τῶν γειτόνων μου, δὲν ἦταν οὔτε τσαντισμένα πιτσιρίκια, οὔτε τσαντισμένοι συμπολίτες μου (αὐτοὶ σπάγανε τὶς τράπεζες νομίζω). Ἦταν οἱ συνήθεις μαστουρόπαιδες ποὺ γιὰ λίγους μπάφους κάνουν καὶ τοῦμπες στὸν κάθε ἀσφαλίτη ποὺ θὰ τοὺς τοὺς δώσει.  Τί θέλω νὰ πῶ; Ἃς θυμηθοῦμε (ἢ ἃς μάθουμε) τὸ πάθημα τοῦ Ἀντωνίου στὸ Ἄκτιο. Ἦταν περισσότεροι, εἶχαν ἐνθουσιασμὸ καὶ ξανοίχτηκαν μπουλουκηδῶν κατὰ τοῦ Ὀκταβιανοῦ καὶ φυσικὰ διαλύθηκαν καὶ ὑπέστησαν πανωλεθρία. Αὐτοὶ πού μας πιέζουν νὰ τοὺς βαρέσουμε δὲν τὸ κάνουν κατὰ λάθος. Κάτι ἔχουν κατὰ νοῦ. Μὴν παίρνετε φόρα ἀψήφιστα. Ἐκτὸς κι ἂν ἔχει κανεὶς ἀνάγκη μόνο γιὰ ἐκτόνωση. Ὄπως στὸ γήπεδο. Καλὸ εἶναι γιὰ ἀρχή, ἀλλὰ ἂν θέλουμε ἐλευθερία ἔχουμε δουλειὰ νὰ κάνουμε καὶ πρῶτα μὲ τὸν ἑαυτό μας.

  Ὁ ἅγιος Ἐπαναστάσιος μαζί μας…