Τί σου εἶναι ἡ δουλειά! Πέρασε τόσος καιρὸς καὶ δὲν ἔβγαλα ἄχνα! Οὔτε γιὰ μένα, οὔτε γιὰ τὸν κόσμο γύρω μου. Ἀλλὰ καὶ τί νὰ πρωτοπῶ! Γιὰ τὸν μπαρακομπάμια μὲ τὶς ἀνανεώτικες ἀρλοῦμπες του, γιὰ τὸ πείραμα ἀστικοῦ πολέμου στὴ Γάζα, γιὰ τὸ παρ’τά-ὅλα της πατρίδος, γιὰ τοὺς ἀπέναντι ποῦ θέλουν νὰ δείξουν ὀργανωμένοι;
Κόντευα νὰ ξενερώσω καὶ νὰ γυρίσω τὴ σελίδα σὲ καθαρὰ ἐπαγγελματική. Νὰ ἀνεβάζω ἐνημερώσεις μόνο σχετικὲς μὲ τὴν τέχνη (μου). Ἐπειδὴ ὅμως ἡ τέχνη ποτὲ δὲν πεθαίνει, κι ὁ καλὸς θεούλης μ’ ἀγαπάει, μοῦ ἔστειλε δυὸ σημάδια κι ἐγὼ σὲ ἔνδειξη ἀφοσίωσης, τὰ ἀνάρτησα. Ἔ! Τώρα λοιπὸν ποὺ ἔχω τέτοια νὰ μοῦ ἀναπτερώνουν τὸ ἠθικό, θὰ ἀρχίσω νὰ ξαναγράφω!
Θένκς!
Υ.Γ. Α! καὶ νὰ μὴν ξεχάσω! Σήμερα ἔχω ἐγκαίνια μὲ τὴν καμένη ἔκθεση στὸ πνευματικὸ κέντρο Χολαργού!
