8 Δεκ 2008

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...

...καὶ ὁ πόλεμος κατὰ τοῡ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καλὰ κρατοῦν. Γιὰ ὅσους νόμισαν ὅτι ἥταν ἀπλῶς ἡ ἀνικανότητα μερικῶν χαραμοφάηδων, ποὺ βρῆκαν εὐκαιρία νὰ φάνε κάτι. Τὸ ἔχω πεῖ καὶ παλιότερα: Δὲν εἵναι βλάκες. Το κάνουν επίτηδες γιὰ νὰ μὰς ρίξουν στάχτη στὰ μάτια. Οἱ παρακρατικοὶ καῖνε γιὰ ἄλλη μιᾶ φορᾶ τὴν Ἀθήνα ἀνενόχλητοι, τὴν ἵδια ὥρα ποὺ οἱ μπάτσοι συλλαμβάνουν καὶ ξυλοκοποῦν ἀπλοὺς πολίτες, περαστικοὺς και πιτσιρίκια. Οἱ νέοι Γκοτζαμάνηδες μὲ τὶς κουκοὺλες, χτυποῦν πισώπλατα τὸν λαὸ. Τὸ σχέδιο εἶναι παλιὸ καὶ ἀπλὸ: εἴμαστε πολλοὶ καὶ ἐταιρόκλητοι. Ἄν μὰς ἐκνευρίσουν, θα ξεσηκωθοῦμε μπουλουκηδῶν καὶ θὰ μὰς λιανίσουν! Γιατὶ; Γιατὶ ὁ νικητὴς βάζει ὅτι ὅρους θέλει, ἐνὼ ὁ ἡττημένος τοὺς ὑφίσταται. Καὶ ἀφοὺ δὲν ξεσηκωθήκαμε μὲ τόσα καὶ τόσα ποὺ μὰς ἔκαναν, ἔπρεπε να τὸ χοντρύνουν κὶ ἄλλο. Ναὶ! θέλω νὰ πῶ ὅτι ἡ δολοφονία ( ὄχι ἀπαραίτητα τοῦ συγκεκριμένου) εἶναι κάτι ποὺ τὸ ἤθελαν σὰν πρόφαση γιὰ νὰ ξαμολήσουν οἱκόσιτους λύκους καὶ λυσασμένα μαντρόσκυλα. Ο πρόεδρος τῶν εἰδικῶν φρουρῶν, εἴπε στὸ ραδιόφωνο, ὅτι εἴχαν προειδοποιήσει τὴν διοίκηση τῆς ΕΛ.ΑΣ. ὅτι μὲ τὴν νέα τακτικὴ ποὺ τοὺς ἐπέβαλαν νὰ ἐφαρμόσουν στὰ Ἐξάρχεια, ἀναπόφευκτα θὰ εἴχαμε ἐπισόδεια, ἀλλὰ δεν εἰσακούστηκαν. Ὄχι γιατὶ οἱ ἀπὸ πάνω ἦταν βλάκες, (λέω ἐγὼ) ἀλλὰ γιατὶ ἤθελαν τὰ ἐπισόδεια. Τὸ νοὺ σὰς.... ἀκόμα δὲν εἴδαμε τῖποτα....

ΚΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ

Ἀνδρὸ δηλώνει τὸν ἀποτροπιασμὸ τοὺ, ἐπειδὴ οἱ μισθοφόροι δολοφόνοι τοῦ κράτους, πληρώνονται καὶ ἀπὸ τοῦς φόρους ὑποτέλειὰς του.

Ἡ μόνη ἀντίστοιχα στυγνὴ δολοφονία ἀνηλίκου ποῦ μπορῶ νὰ φέρω στὸ μυαλό μου, εἶναι αὐτὴ ποὺ εἶχε περιγράψει κάποτε ὁ Κύριος Μανώλης Γλέζος. Ὅταν οἱ Γερμανοὶ μπῆκαν στὴν Ἀθήνα, μία ὁμάδα μαθητῶν γυμνασίου, ἀποδοκίμασε μία ἴλη τεθωρακισμένων, ποῦ παρήλαυνε. Ἕνας μαθητὴς μάλιστα, πέταξε μιὰ πέτρα σ’ ἕνα ἅρμα. Ἀμέσως τότε, ὁ ναζὶ πολυβολητής του, τὸν πυροβόλησε καὶ τὸν σκότωσε. Οὔτε κατέβηκε ἀπ’ τὸ ἅρμα… οὔτε τὸ σκέφτηκε… οὔτε γύρισε πίσω…

Ἅ! ἦταν καὶ πόλεμος τότε

Κυρὰ Μαριέττα.

 Τὸ πρωὶ ἄκουσα νὰ λὲς κάτι ἀχαρακτήριστα στὸ City fm καὶ θυμήθηκα τὰ φοιτητικά μου χρόνια. Τὸ Μάιο τοῦ 99 λοιπόν, στὴν ΑΣΚΤ ὀργανώναμε ἕνα ἀντιπολεμικὸ φεστιβὰλ (ὑπὲρ τῶν Σέρβων). Τὸ πρωὶ λοιπὸν ἐκείνης τῆς μέρας, πῆγα γιὰ τσιγάρα στὸ περίπτερο ἀπέναντι ἀπὸ τὴ σχολή, στὴν Πειραιῶς καὶ ὁ περιπτεράς μου ἀνέφερε, ὅτι τὸν εἰδοποίησαν ἀπὸ τὴν ἀστυνομία, νὰ κλείσει νωρὶς τὸ περίπτερο, γιατί τὸ βράδυ -του εἶπαν- θὰ κάναμε πάρτι καὶ θὰ γίνονταν ἐπεισόδια. Τὸν καθησύχασαν ὅμως, λέγοντάς του νὰ μὴν ἀνησυχεῖ, γιατί οἱ φωτιὲς θὰ ἔμπαιναν ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ καὶ ὄχι στὸ περίπτερό του. Ὁ ἄνθρωπος ἀπόρησε καὶ γι’ αὐτὸ καὶ μοῦ τὸ ἀνέφερε. Εὐτυχῶς, γιατί ὄντες ὑποψιασμένοι ἐμεῖς, εἴχαμε τὴν κεντρικὴ πύλη κλειδωμένη καὶ μὲ φύλαξη προκειμένου νὰ ἐμποδίσουμε μαζικὴ εἴσοδο μπουκαλάκηδων. Πράγματι τὸ βράδυ, ἦρθαν οἱ μπάχαλοι ἀλλὰ μὴ μπορώντας νὰ μποῦν στὴ σχολή, ἔβαλαν φωτιὲς στὴν Πειραιῶς, ἀπ’ τὴν ἀντίθετη μεριὰ ἀπὸ τὸ περίπτερο καὶ ἀφοῦ ἔκλεισαν τὸν δρόμο γιὰ μερικὲς ὧρες, παίζοντας πετροπόλεμο ἀποσύρθηκαν, ἀφοῦ οἱ μπάτσοι «ξέχασαν» νὰ τοὺς   περικυκλώσουν. Βέβαια τὸ παιχνίδι μὲ τὰ μίντια ἔγινε κανονικά, ἀφοῦ ἂπ τὰ κανάλια ἔλεγαν ὅτι κάηκε ἡ σχολή, καὶ χάθηκαν ἔργα τέχνης τεράστιας ἀξίας.