Οἱ πρωινὲς δάφνες μοὺ πέσανε λίγο βαριὲς. Μέσ' σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιὲς, εἶδα ὅραμα μεγάλο!
Εἶδα λέει ὅτι τὰ νταβαντούρια στὴ Λιβύη, εἶναι ἐντελῶς στημένα. Στημένες ὁμάδες προβοκατόρων, ὑποκινούμενες, νὰ φωνάζουν μανιασμένα, ὅτι δὲν τοὺς ἀρέσει ποὺ δὲν τοὺς λείπει κάτι, καὶ χρειάζονται ἀκόμα! Τὶ χρειάζονται ἀκόμα; Ἔλα ντέ! Δὲν ἄκουσα κάποιον (μέσα στὴ μαστοῦρα μού, ἔτσι;) νὰ ζητάει κάτι ἄλλο, πέρα ἀπ'τὸ νὰ φύγει ὁ Καντάφι, ἀλλὰ χωρὶς νὰ λέει γιατί. Ὅπως ἔλεγαν παλιᾶ οἱ μπάχαλοι, ὅταν τοὺς ρωτοῦσες γιατὶ τὰ σπάνε; καὶ σοῦ ἀπαντοῦσαν:
-γιατὶ γαμιοῦνται
-ποῖοι γαμιοῦνται;
-ὅλοι!
-ποῖοι ὅλοι;
-ὁλοι, δὲ βλέπεις; γαμιέται τὸ κράτος, γαμιέται τὸ σύμπαν, γαμιέται ἡ κοινωνία.
Στἂ δικὰ μᾶς λοιπὸν, ἡ πεφωτισμένη δύση, δὲν φρόντισε, νὰ μᾶς ἐνημερώσει, γιὰ τὰ αἰτήματα τῶν ἐξεγερμένων, μᾶς διαβεβαίωσε ὅμως, ὅτι ὁ στρατὸς τοῦ Καντάφι εἶναι μισθοφορικός, (καὶ αὐτὸ τὸ ξέρει, ἔτσι, χωρὶς νὰ ἔχει συλλάβει οὕτε ἕναν μισθοφόρο), καὶ ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι ἐπαναστάτες. Καὶ πάλι δὲν μᾶς ἐξήγησε πῶς γίνεται ἕνα ἄοπλο, ἀπόλεμο πλῆθος, νὰ καταλάβει στρατιωτικὲς ἐγκαταστάσεις, ὑψηλῆς σημασίας, ποὺ τὶς φυλάνε ἐπαγγελματίες στρατιῶτες, εἰδικᾶ ὅταν βομβαρδίζεται ἀκόμα καὶ ἀπὸ ἀέρος. Ἄν αὐτὸ γίνεται, τότε ὅλα τὰ ὅπλα ἀκόμα, καὶ τὰ πυρηνικᾶ, εἶναι ἄχρηστα. Αὐτὸ οὕτε ὁ Γκάντι δὲν τὸ κατάφερε!
Στὸ πίτσ-φυτίλι, ἡ Σοῦδα, ξαναθυμήθηκε ὅτι εἶναι ἀμερικανικὸ ἔδαφος, καὶ ἄρχισε νὰ γιομίζει ἀπὸ φιλειρηνιστὲς πρεζοναῦτες, πρόθυμους νὰ πεθάνουν γιὰ τὴ λεφτεριᾶ τῶν ἀραπάδων. Ὅπως τότε, ποὺ ἐλευθέρωσαν τοὺς Κροάτες, ἀπὸ τοὺς κακοὺς Σέρβους. Ἵδια καὶ ἀπαράλλαχτα, μὲ τὸν Φίλιππο, δημιουργῶντας πρῶτα ἐσωτερικὲς ἀναταραχὲς, καὶ μετὰ εἰσβάλλοντας. Ἀθάνατη Ἑλληνικὴ πατέντα! Τελικᾶ ἀκόμα οἱ Ἕλληνες κυβερνανε αὐτὸν τὸν κόσμο.
Οἱ Ἕλληνες, ποὺ ἀρνοῦνται πεισματικᾶ, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, νὰ μασήσουν τὴν παραμύθα τῆς ἄοπλης ἐξέγερσης. Ποὺ ὅσα κὶ ἄν τοὺς κάνουν, εὐτυχῶς ἀκοῦνε τὴ σοφὴ συμβουλὴ τῆς Ἀθηνᾶς, καὶ μένουν μόνο στὰ λόγια. Καὶ αὐτὴ ἡ στάση τοὺς, ἔχει φέρει τὸ κράτος σὲ ἀπόγνωση. Τὸ κράτος ποὺ μανιασμένα ζητάει πρόφαση γιὰ νὰ ἐπιβάλει σκληρᾶ μέτρα. Ὄχι αὐτὰ ποὺ ἀπλῶς μᾶς ξεβολεύουν, ἀλλὰ, ἄλλα, πολεμικᾶ, νὰ νιώσουμε καλᾶ ὅτι ἔχουμε κατοχῆ. Τὸ κράτος ὅμως (τὸ παγκόσμιο, ὄχι τὸ δικὸ μᾶς) ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη γιὰ μιᾶ ἀποτυχημένη ἐξέγερση. Προσπάθησε πολλάκις νὰ τὴν καταφέρει, ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ μπούλη, ἀλλὰ μάταια. Τί, ἐξωφρενικοὺς νόμους ἐπέβαλλε, τὶ θράσσος χρησιμοποίησε, τὶ σκότωσε κόσμο... Τζάμπα κόπος. Ἀναγκαστικᾶ, πρέπει νὰ βρεῖ ἄλλους νὰ τὴν κάνουν. Πού ἔχει φρέσκους βλάκες, ποὺ δὲν μᾶς ξέρουν; Ἔξω! Νὰ μιᾶ λαμπρῆ ἱδέα!
Φέρνεις κουβαλητοὺς κακομοίρηδες ἀπ' ἔξω, τοὺς στοιβάζεις γιὰ μερικὰ χρόνια σὰ σακιᾶ, καὶ μετὰ εἶναι εὐκολο νὰ νομίσουν ὅτι πρέπει νὰ διεκδικήσουν. Βάζεις ἐγκάθετους, ποὺ ἐσὺ τοὺς βρίζεις, ἀλλὰ δουλεύουν γιὰ 'σένα, καὶ τοὺς σιγοντάρουν, νὰ κάνουν ἀπεργία πεῖνας. Κάνεις τὰ πάντα γιὰ νὰ φανεῖς ἀνένδοτος, καὶ παράλληλα φροντίζεις οἱ ἐγκάθετοι, νὰ διατηροῦν τὴν ἀπεργία. Ὅταν ἀρχίσουν νὰ ψωφάνε οἱ βλάκες, σηκώνεται γενικὴ κατακραυγῆ, καὶ ἀρχίζουν διαμαρτυρίες ἀπὸ ἄλλους βλάκες εἰσαγωγῆς, καὶ ἀπὸ ντόπιους φλούφληδες, ἀλλοπαρμένους κὶ αἰθεροβάμωνες. Οἱ βλάκες εἰσαγωγῆς, ἐπειδὴ νιώθουν νὰ ἀπειλοῦνται καὶ νὰ ἀπαξιώνονται, γίνονται πολὺ μαχητικοί, καὶ μὲ τὴν ὑποστήριξη τῶν ἐδώδιμων, καῖνε τὸ σύμπαν. Σάματι ἔχουν τίποτα ἐδῶ, πέρα ἀπ'τὴ δυστυχία τούς;
Ὁπότε, κατεβάζεις στρατό, καταλύεις τὸ πολίτευμα μὲ τὴν συμπαράσταση τῶν προοδευτικῶν, καὶ ἐπιβάλεις στρατιωτικὸ νόμο, ἐπειδὴ σὲ παρακαλάνε ὅλοι νὰ τὸ κάνεις, γιὰ νὰ τοὺς σώσεις. Ἀφοὺ λοιπὸν, τοὺς ἔχεις σώσει ὅλους, καὶ δὲν κουνιέται τρίχα στὴ χώρα, δείχνεις μετά, τὸ φιλάνθρωπο καὶ ἀγαθὸ σοὺ πρόσωπο! Γιὰ νὰ σώσεις τοὺς εἰσαγώμενους βλάκες ἀπὸ τὴν πεῖνα, ἀλλὰ καὶ νὰ δώσεις λύση στὸ πρόβλημα τῆς λαθρομετανάστευσης, τοὺς νομιμοποιεῖς μὲ τὸν ὅρο νὰ γίνουν μπάτσοι. Γιατὶ ὅσο νὰ πεῖς, βλάκες-βλάκες ἀλλὰ γιὰ πόσο ἀκόμα οἱ δικοὶ σού, θὰ βαράνε τὰ ἀδέρφια, τοὺς πατεράδες καὶ τὶς γυναῖκες τούς; Ἄσε ποὺ 800Ε εἶναι πολλᾶ, ὅταν μπορεῖς νὰ ἔχεις τὸν Πακιστανό, μὲ 400. Καὶ ξέρεις τὶ ξύλο ἔχει νὰ ρίξει ὁ Πακιστανός; Δὲν ἔχει λόγο νὰ σταματήσει. Σὲ ἐχθρικὸ περιβάλλον ἦταν καὶ εἶναι, ἀλλὰ τῶρα εἶναι κράτος! Ἀφοὺ τέλειωσαν οἱ Γότθοι, οἱ Σλαβοι, καὶ οἱ Τοῦρκοι, θὰ φέρουν ἄλλα ἔθνη. Ποιὸς Ἀλλάριχος; Κάτσε νὰ δεῖς τὸν Ἀμπντοῦλ.
Πολὺ δάφνη σήμερα... πολὺ δάφνη...
